تولد

یادمه ۸یا 9ساله پیش بود یکی از دوستام یه سی دی تصویری بهم داد گفت: این یه خواننده ای هنوز مجوز نگرفته برا آهنگاش ولی صداش بد نیست. سی دی رو اوردم خونه گذاشتم دیدم یه آقای چاق و پشمالوه (همون جریان قضاوت کردنه اومد تو ذهنم) گفتم: وا این دیگه کیه! ولی وقتی شروع به خواندن کرد نوع شعراش وآهنگاش یه حس خوبی رو به من منتقل کرد که هنوز گرفتار صداش وترانه ها واون حس خوبی که از شنیدن صداش بهم دست میده موندم.  

امروز دلم خواست به بهونه ی تولد رضا صادقی یکی از شعرا وآهنگاش رو بنویسم ولی هرچی فکر کردم کدوم آهنگش رو بیشتر دوست دارم نتونستم یکی رو انتخاب کنم. چه صبح هایی که ساعت 6 حوصله ی خودم و اداره رفتن رو نداشتم و با آهنگ دیگه نمی تونمش و آهنگ می خوام تو رو که باشی انرژی مثبت گرفتم وآماده ی رفتن شدم. چه وقتایی که دلم گرفته بود و با آهنگای خداحافظی ، وایسا دنیا ، خدا رو چه دیدی ، فردا با ماست،ممنونم ،آغوش خدا و....خلوت کردم.  

یادمه شبی که تو اهواز کنسرت داشت ، اسباب کشی داشتیم و تمام وسایل خونمون جمع بود هرچی گشتم نتونستم مانتو وروسریم رو پیدا کنم و با یه مانتو که دم دستم اومد رفتم . مامانم گفت: حالا خدا گفته تو این وضعیت بری؟ ولی راضیش کردم بچه ها رو بگیره تا برم و آقای همسر هرچی بهش گفتم بیا، نیومد ولی چون می دونست من چقدر رضا رو دوست دارم گفت: تو با دوستات برو منم با منا وماندانا رفتیم . با اینکه امکانات اون کنسرت در حد منفی بود ولی واقعا بهترین کنسرتی بود که تا حالا رفتم. هنوزم وقتی آهنگ آشنای بی نیازش(تو با منی)، داشتم فراموشت می کردم و دلم برات تنگ شده جونم رو می شنوم طنین صداش تو گوشمه. بهار2سالش بود هر جا صدای رضا رو می شنید یا حتی وقتی رو مجلات عکسش رو می دید با یه ذوقی می گفت: مامان رضا صادقی. پریشب موقع سریال ملکوت تو آشپزخونه بودم یهو هستی با جیغ گفت: مامان آخر سریال رضا صادقی می خونه.  

هرچند که نتونستم هیچ آهنگی از رضا رو به عنوان بهترین انتخاب کنم .اما این روز رو به خودم و تمام دوستداران رضا تبریک می گم.